آب یکی از اجزای تشکیل دهنده خاک است.
انواع خاک
خاک ها بر اساس معیارهای مختلفی طبقه بندی می شوند و کشورهای مختلف تمایل دارند طبقه بندی های خود را اتخاذ کنند.
گسترده ترین طبقه بندی در سراسر جهان طبقه بندی خاک از USDA (وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا) است که خاک ها را بر اساس مفهوم “افق تشخیصی” طبقه بندی می کند (افق ها لایه هایی هستند که خاک ها را تشکیل می دهند) و 12 ردیف را تشخیص می دهد که دارای پایین تر هستند. سطوح سلسله مراتب (از دستورات فرعی تا سری). اینها هستند:
آلفیسول. آنها در آب و هوای مرطوب هستند و از ویژگی های حاصلخیزی آنها هستند، به همین دلیل آنها خاک هایی با توسعه کشاورزی و جنگلداری هستند. آنها افق هایی دارند که از خاک رس تشکیل شده است.
اندیسول. آنها پس از فوران های آتشفشانی به وجود آمده اند و مشخصه ای که آنها را از سایر خاک ها متمایز می کند این است که از مواد معدنی مانند ایموگولیت و فری هیدریت تشکیل شده اند.
آریدیزول آنها در اقلیم های خشک یا نیمه خشک در اکوسیستم هایی مانند بیابان ها هستند. آنها با حضور کم مواد آلی و پوشش گیاهی به دلیل بارندگی کمی که دریافت می کنند مشخص می شوند.
Entisol. آنها در مناطق خشک و سرد هستند و ویژگی اصلی آنها نداشتن افق توسعه یافته است.
اسپودوسول. آنها در مناطقی با آب و هوای سرد و مرطوب هستند و به دلیل حاصلخیزی کم، رنگ مایل به قرمز و خاک اسیدی بودن مشخص می شوند.
ژلیسول. آنها در آب و هوای سرد هستند، بنابراین آنها خاک های یخ زده هستند و دارای منجمد دائمی هستند. آنها معمولاً در مناطق کوهستانی مرتفع یا در قطب شمال یافت می شوند.
هیستوزول آنها در مناطق سرد و باتلاقی هستند و عمدتا از مواد آلی تشکیل شده اند.
اینسپتیزول. آنها در بسیاری از مناطق کره زمین وجود دارند، زیرا آنها یک نوع خاک بسیار رایج هستند. مشخصه آنها خاکی جوان و با توسعه اندک افق است.
مولیزول. آنها در علفزارهای نیمه مرطوب قرار دارند و با رنگ تیره و حاصلخیزی مشخص می شوند که آنها را خاک مناسبی برای فعالیت های کشاورزی می کند.
Oxisol. آنها در مناطق گرمسیری هستند و با رنگ نارنجی یا قرمز و با وجود مواد معدنی اکسید شده (از این رو نام آنها) مشخص می شود.
اولتیزول. آنها در مناطق مرطوب و گرم قرار دارند و با رنگ مایل به قرمز، داشتن خاک رس در افق و سطح پایین برخی از مواد مغذی مشخص می شوند.
